بالن‌های اینترنتی در آسمان + تصاویر

به گزارش (ایسنا)، پروژه بزرگ اینترنتی ملقب به پروژه Loon این بالن‌های پرفشار را به ارتفاع 19 کیلومتری ارسال کرده که در آنجا در ارتفاعی دو برابر بالاتر از هواپیماها در اطراف زمین گردش خواهند کرد.

قطر این بالن‌های پر شده از هلیوم پس از انبساط تا 15 متر رسیده و فرستنده‌هایی با قابلیت ارائه اینترنت با سرعت سه گیگابایت به حدود 4.8 میلیارد انسان ساکن زمین که هنوز از اینترنت آنلاین برخوردار نیستند، حمل می‌کنند.

پروژه Loon در آزمایشگاه ایکس گوگل توسط همان تیم سازنده عینک گوگل و خودروی بی‌سیم اجرا شده است. امید می‌رود که این پروژه بتواند کشورهای در حال توسعه را از هزینه‌های بالای اجرای کابلهای فیبری برای دسترسی به اینترنت آنلاین نجات داده و به افزایش چشمگیر دستیابی کشورهای آفریقایی و جنوب شرق آسیا به اینترنت منجر شود.

Loon حتی می‌تواند در زمان بروز بلایای طبیعی برای مناطق تحت تاثیر، پشتیبانی اضطراری مهیا کند.

این بالن‌ها که از غشای پلی‌اتیلن نازک ساخته شده‌اند، هفته گذشته از یک دشت یخزده در نزدیکی دریاچه تکاپو در جزیره جنوبی نیوزلند به آسمان فرستاده شده و در مسیر صعود خود از کنار کوهستان آلپ جنوبی عبور کردند.

50 تن از شهروندان داوطلب به عنوان آزمایش کننده این پروژه ثبت‌نام کرده بودند و پروژه بقدری مخفیانه بود که آنها نمی‌دانستند این پروژه چیست.

متخصصان فنی به خانه این افراد رفته و گیرنده‌های قرمز براق به اندازه توپ بسکتبال شبیه به سوزنهای درشت نقشه گوگل را در آنجا نصب می‌کردند و هر خانه یک سیگنال دریافت می‌کرد.

چارلز نیمو، کشاورز و کارآرفرین شهر کوچک لیستون اولین آزمونگری بود که از طریق این بالن‌های هوابرد به اینترنت وصل شد.

وی توانست حدود 15 دقیقه تا قبل از اینکه بالن ارسال کننده سیگنال دور شود، از اینترنت استفاده کند.

مردم برای قرنها از بالن برای ارتباطات، حمل و نقل و تفریح استفاده کرده‌اند. در سالهای اخیر، محققان ارتش و هوانوردی از بالن‌های در بند برای ارسال سیگنالهای اینترنت به پایگاههای مستقر در زمین استفاده کرده‌اند.

بالن‌های گوگل آزادانه و دور از چشم پرواز می‌کنند و نیروی آنها با پنلهای خورشیدی تامین شده که از زیر آنها آویزان است و طی چهار ساعت نیروی کافی برای یک روز پرواز بالن‌ها با بادهای غالب در اطراف زمین را جمع‌آوری می‌کنند.

در زمین، ایستگاههای دارای قابلیت اینترنت با 100 کیلومتر فاصله علائم را به بالن‌ها ارسال می‌کنند. این علائم به بالا رفته و از از طریق یک ستون تا پنج بالن از یکی به دیگری منتقل می‌شوند.

شرکت گوگل پیش از سفر به نیوزلند طی چند ماه بطور مخفیانه دو تا پنج پرواز را در هر هفته در دره مرکزی کالیفرنیا انجام می‌داد. هرگاه شایعه‌ای در مورد این پروژه ایجاد می‌شد، این شرکت آن را رد می‌کرد.

در مرکز کنترل ماموریت گوگل در کرایست‌چرچ جزیره جنوبی نیوزلند، تیمی از مهندسان از داده‌های باد بدست آمده از سازمان ملی اقیانوسی و جوی آمریکا برای مانور بالن‌ها بر روی قله‌های پر برف کوهستانها استفاده کرده، لایه‌های بادی با سرعت و جهت مطلوب را شناسایی و سپس ارتفاع بالن‌ها را برای شناور کردن آنها در این لایه تنظیم کردند.

یکی از پیچیده‌ترین بخشهای این پروژه ساخت بالن‌های دست‌ساز سبک و محکم با دوام بالا در برابر تغییرات دما و فشار در استراتوسفر بود.

مهندسان گوگل برای طراحی این بالن‌های ساخته شده از غشای پلاستیکی شبیه کیسه مواد غذایی از داده‌های ناسا، وزارت دفاع آمریکا و آزمایشگاه جت پیشرانش استفاده کرده بودند.

این بالن‌ها به دلیل ارتفاع مناسب آنها با هواپیماها یا ماهواره ها تداخل نخواهند داشت.

شرکت گوگل نگرانی‌ها در مورد نظارت را بی‌اهمیت شمرده و تاکید کرده که این بالن‌ها هیچ گونه دوربین یا تجهیزات فرعی دیگر را با خود حمل نخواهند کرد.

این بالن‌ها به سوی نقاط جمع‌آوری هدایت شده و بطور دوره‌ای تعویض خواهند شد. در صورت خراب شدن این بالن‌ها، یک چتر نجات آنها را به زمین برخواهد گرداند.

گوگل برای کارآزمایی با مقامات هواپیمایی کشوری کار کرده و نیوزلند را به دلیل دورافتاده بودن آن انتخاب کرد.

این شرکت امیدوار است که در مرحله بعدی بتواند تا 300 بالن را به هوا ارسال کرده و دایره‌ای را در مدار 40 درجه جنوبی از نیوزلند تا استرالیا، شیلی، اروگوئه، پاراگوئه و آرژانتین شکل دهد.

گوگل هنوز از هزینه‌های این پروژه سخنی نگفته اگرچه اظهار کرده که به سختی تلاش می‌کند تا هر دو مورد بالن و گیرنده را با کمترین هزینه ممکن تولید کند.

سیگنالهای اینترنت در طیفهای بدون مجوز سفر کرده که به معنی ضروری نبودن انجام فرآیندهای قانونی مورد نیاز برای ارائه‌کنندگان اینترنت است که از شبکه‌های بی‌سیم یا ماهواره‌ای استفاده می‌کنند.

انتهای پیام